Zaterdag 4 januari weer een nieuw jaar en weer een eerste zaterdag van de maand, dus werk aan de winkel.
Een van de prioriteiten dit jaar is het vervangen van de liggers van het grote rietscherm langs de plas aan de zon en regenkant, deze zijn slecht aan het worden, dus dat betekent elstakken uitzagen en schillen, schillen en schillen. Er was ook nog tijd om een stuk kant langs het schuitengat zuiver te zetten en de bramenstruiken daar te lijf te gaan. Ook hebben we de wilg bij ons huisje geknot.
Draaien Jos, dan kan Piet door met schillen.
Bert en Willem in actie, Jan kijkt goedkeurend toe.
Nu is Bert aan de beurt om te schillen.
Piet hakt de knoesten er af met het schilmes.
Piet is even gaan kijken bij Jos en Jan, die nieuwe leuningen aan het maken zijn.
Deze elzentakken staan al klaar om als ligger gebruikt te kunnen worden.
Erik is de strijd met de bramen aangegaan, zo te zien is hij aan de winnende hand.
Met die in de weg liggende boomstronk weet Erik wel raad. Aan de kant met dat ding.
De takken van deze wilg werden gevaarlijk groot en lang, eraf denkt Bert voordat ze op het huisje vallen.
Zoek de verschillen.
Ieder jaar hetzelfde, de vangpijp vol met bladeren.
Erik is nog soepel genoeg om in de vangpijp te kruipen.
Het blijft een mooi plaatje, vinden jullie ook niet?
Als je op de bank van Jac gaat zitten heb je een mooi uitzicht over de plas.
Woensdag 8 januari hadden we de Spoorzoekers, de jeugdorganisatie van Staatsbosbeheer op bezoek, deze kinderen kwamen een middagje klussen samen met hun begeleiders.
Aandachtig luisteren naar Jos over hoe een Eendenkooi vroeger in zijn werk ging.
Er werden best goede vragen gesteld door de kinderen.
Kijk eens hoe lang deze stok is die ik heb gezaagd.
En als je els hebt gezaagd moet je deze ook schillen natuurlijk.
Vuurtje stoken blijft toch van alle tijden.
Wat hebben we sinds vorig jaar toch een mooie overkapping.
De zon doet een poging om door het wolkendek te breken.
Dinsdag 28 januari hebben Henk, Jos en ik een clubje berken omgezaagd, deze stonden ook dicht bij ons huisje en werden net als de wilg te hoog en te dik.
Om deze berken gaat het.
Is vanaf hier goed vraagt Henk.
Nog een te gaan, even uitrusten, toch best wel zwaar, alles met de hand zagen.
Jos en Henk samen de stammen op een meter lengte aan het zagen.
Die kunnen niet meer vallen.
Jos heeft tussendoor nog tijd om takken te zagen om de broedkorven in de plas te kunnen plaatsen, dat wordt tijd, de eenden hebben er weer zin in.
Tot zover Januari
Emile Rasenberg